- عمر بن حفص (عُ مَ)
ابن حفص (حفصون) بن عمر بن جعفر بن شتیم بن دمیان بن فرغلوش بن اذفونش. مشهور به ابن حفصون. وی از شورشیان اندلس در قرن چهارم هجری و مردی جنگجو، دلاور و نخستین کسی بود که نایرۀ نفاق و اختلاف را برافروخت. از این رو مورخان او را به لقب لعین وخبیث و رأس النفاق خوانده اند. اصلش از کورۀ ’تاکرنا’ بود و شهرهای بسیاری را گشود و بسال 286 ه. ق. نصرانیت خویش را آشکار ساخت. و پس از جنگ ها و ستیزه جوئیهای بسیار با امرا و شاهان سرانجام بسال 305 ه. ق. درگذشت و برخی گویند که کشته شد. رجوع به الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 202، و البیان المغرب ج 2 ص 105، و تاریخ ابن خلدون ج 4 ص 134 و جذوهالمقتبس ص 282 شود